آنومی عشق

گذشتگان ما معتقد بوده‌اند که در اثر عشق حالتی در انسان پیدا
می‌شود که وی را از حالت عادی و قبلی خود خارج می‌سازد، خواب
و خوراک را از او می‌گیرد و تمامی توجه را منحصر به معشوق می‌کند.
یعنی به بیان دیگر انسان دچار نوعی توحید و یگانگی در وجود خویش
می‌شود و تمامی افکار، امیال و رفتار وی حول همان می‌چرخد.
آنچه مشخص است، در حیوانات، پرندگان و دیگر موجودات چنین
حالتی مشاهده نشده است.