المیرا

المیرا دخترک ده ساله همین‌طور که پشت پنجره نشسته بود؛ با نگاه به بازی بچه‌های داخل کوچه به مادرش که مشغول بافتن شال گردنی زمستانی برای او بود گفت:
_خورشید را دوست دارم، همان‌طور که مامان خوبم تو را دوست دارم؛ اما می‌خواهم خورشید را نگاه کنم درحالی‌که او بدون ترس به من نگاه می‌کند. با بچه‌ها بازی کنم بدون این‌که آن‌ها فکر کنند من همان کابوس‌های داخل رویاهایشان هستم.