داستان های بالکن

 ای کاش کنار گذاشته شود…
در بالکن نشسته‌ام و از هوای بی‌نظیر تهران لذت میبرم. پرنده‌ها
برای خودشان پرواز میکنند و فکر میکنم آنها هم از هوای خوب
تهران لذت میبرند. از روی صندلی بلند میشوم تا از بالا به خیابان و مردم نگاه کنم. در همین زمان که داشتم به خیابان و مردم نگاه میکردم، مردی با کت و شلوار و کروات و با یک کیف سامسونت در دست، دیدم. بوی عطرش حتی تا خود بالکن هم می‌آمد و من از دیدن او حیرت زده شده بودم. او کمی جلوتر رفت و دم یک خانه ایستاد. سیگاری در آورد و کشید و رفت و تمام ذهنیت من را نسب به خود و نظمی که در لباس هایش دیده میشد را به باد داد.
ای کاش کنار گذاشته شود تا ذهنیت ها نسب به افراد عوض
نشود…