بررسی تطبیقی سرمایۀ شخصیت‌های زن در رمان‌های فریبا وفی و آلبا دسس‌پدس براساس نظریۀ پی‌یربوردیو

در میان متن‌ها و همۀ ژانرهای ادبی که در حال حاضر وجود دارد، رمان‌ها به عنوان یک ژانر خاص
بیشترین ظرفیت را در بازتاب شرایط انسان معاصر دارد. تحلیل رمان‌ها می‌تواند گویای وضعیت
جامعه باشد و زندگی روزمره را بهتر بازنمایی کند.
رمان، عرصه واقع‌گرایی و بازتاب دهندۀ مسائل و واقعیت اجتماعی است و این قابلیت را دارد که
درباره کنش و گفتار افراد مختلف جامعه گفتگو کند و از آنجا که نظریه‌های مختلفی پیرامون آن
کار شده است، این متن‌ها می‌توانند جلوه‌گاه ویژگی‌های بزرگتر اجتماعی باشند. زنان نویسنده با
نگرشی دقیق‌تر به مسائل جامعه، به عنوان سخنگوی زنان در رمان‌های خود مشکلات آنها را مطرح
می‌کنند. با این چشم‌انداز از رمان، می‌توان با بهره بردن از نظریه‌های جامع‌هشناسی، مسائل جامعه و
طبقه‌بندی آن، تحلیل از منظر گوناگون طبقاتی، کنش، منش و رابطه‌هایی را که آدم‌ها دارند، بررسی
کرد.