جهانی دیگر

پدرش رئیس حسابداری آموزش‌وپرورش شهرستان صحنه بود که در 60 کیلومتری
استان کرمانشاه واقع شده و مادرش خانه‌دار بود. رنگ موهایش را از گندم‌زارها و
رنگ چشمانش را از آب‌های رها کرده در زمین‌های پدربزرگش که آسمان در آن
سایه می‌انداخت، گرفته بود. پدربزرگش یکی از بزرگ‌خان‌های روستای توشمالان
بود که کاکه صدایش میزدند. کاکه هم نوهی اول پسر ارشدش را که
کاکهی کوچک صدا میزد و این نشان رابطه‌ای خاص میان این دو نفر بود.
پسر تمام کودکی‌اش را در علفزارها و گندم‌زارهای زمین‌های پدربزرگش گذرانده
بود. آنجا که برف زمستانش تا اواسط بهار رخ می‌نمود و جویبار پرآب که به نظر
می‌رسید تا ابدیت از پیچ‌وخم دامنه‌ای سبز کوه‌ها به مزارع میرسد. آنجا که لمس
علف‌ها و خارها دست‌ها را نمی‌خراشید و نقش قالیچه دستبافت رنگارنگ و
راحت را ایفا میکرد تا پسرک دور از شور و هیاهوی خانه‌ی کاکه، ساعت‌ها را
بگذراند. عطر و طعم گل‌های کوچک و برجستهی قرمز و زرد قالیچه در باد
خنک و کوهستانی آنجا سینمای پنج‌بعدی برای پسرک میساخت و چه سفرها با…