خاطرات ذهن آشفته خانم درویشی

او هنوز همه چیز را حس‌ میکند. حتی در همین لحظۀ بی‌لحظگی،
هنوز می‌تواند همه چیز را با جزئیات کامل به یاد بیاورد. این از
خصلت‌های همیشگی و عجیب خانم درویشی است. او مادام از
قدرت تجسم خلاق و قوی رنج می‌برد. تنها کافی است تا به او یک
کلمه، یکرنگ، یکرایحه یا هر چیز دیگر سپرده شود و او باچشمان
کوچک و کشیدۀ خود به منتهی‌الیه سمت چپ نگاهش خیره می‌شود،
و قدری چشمان خود را تنگ میکند، و لبخندی کج بر لبانش نقش
می‌بندد و مانند یک دایره‌المعارف تمام خاطرات مربوط به آن واژه را
یکی پس از دیگری، در جریان سیال و غوطه‌ور می‌گوید، اما انتهای
کلام از درون چشمان او دیده می‌شود. طفلی خانم درویشی!