درد و دوای مسلمین جهان

شهید عبدالله صفری به سال 1314 در قوچان به دنیا آمد و چند سالی در
مشهدالرضا بود و بعد چند سالی هم در ملک پدری در روستای سرسبز
گاوسوار استان همدان زندگی کرد، سپس به تهران آمد. به دلیل اوضاع
نابسامان مالی خانواده، از کودکی کار کرد و هرگز نتوانست به تحصیل علم و
دانش بپردازد امّا صفای باطنی و صداقت وجودی و سخای ذاتی راه را برای
او باز کرد و از او شخصیتی ساخت که تمامی کسانی که او را می شناسند
همواره به نیکی از او یاد میکنند.
با اینکه از مال دنیا چندان بهره ای نداشت دارای سخاوتی اعجاب آور
بود. صاحب قلبی بزرگ و مهربان و شجاعتش ستودنی بود.
حاصل ازدواج وی با دختر یکی از بازاریان متدین و معتمد و خوش نام تهران
حاج مصطفی اطمینان تقوا ( رحم تا… علیه ) که او نیز مزین به سجایای
عظیم اخلاقی بوده که شرح و وصف وی کتابی جدا گانه میطلبد، سه
دختر به نامه ای حوریه، صدیقه و نرجس است. همسر ایشان که خود در
وقار و پاکی و آرامش و بی آزاری زبانزد است تعریف میکند، که در سنین
پایین و عالم بچگی زمانیکه با خواهران خود جمع بودند و هر یک از همسر
ایده آل خود سخن میگفته یکی آرزومند شوهری زیبا و بلندبالا، دیگری
خواهان شوهری ثروتمند و متمول، امّا ایشان میگوید من آرزومند و خواهان
شوهری با ایمان و خدایی ام…