در خیال

با برخورد نور شدیدی به صورتم، چشمانم را نیمه باز کردم که سطل آبی با
شدت بر سرم فرو ریخت. هوشیار شدم! خیلی هم هوشیار شدم! با گنگی به
محیط اطرافم می‌نگریستم. کم و بیش، ماجرای شب یا روز گذشته را به یاد
آوردم؛ یک آن وجودم از ترس خمیده‌تر شد. سعی در فرار داشتم که عده‌ای
از مردان با اوضاع غریب و به هم ریخته دورم جمع شدند. هر کدام از آنها به
طرز فجیع و آزاردهنده‌ای لبخند می‌زدند و با نگاه‌های خریدارانه‌شان، مرا در
نظر داشتند.