رقص مرگ

اولین خاطره‌ای که در ذهنم به یاد دارم این بود که یک روز صبح نشده
پدرم از خواب بیدار شد، صدایی از بیرون خانه به گوش من رسید که
می‌گفت: این موقع شب این جا چه کار می‌کنی؟ فقط همین حرف پدرم من
را از ادامه خواب شیرین صبح باز داشت.
وقتی در خانه باز شد مراد وارد خانه شد، مادرم دستپاچه شد؛ جا خورده
بود، وقتی پدر فانوس را روشن کرد و سر و وضع مراد را دید، شوکه شده بود.
گفت: چه بلایی سر خودت آوردی؟
مراد گفت: بلایی که این موقع شب نازل بشود که دیگر بلا نیست،
نشانه مرگ است، بدبخت شدم، بیچاره شدم، از این به بعد روزگار خوشی
نخواهم دید.