رویای هزار ساله

طبق قانون آپارتمان هر چند سال یک‌بار مدیر ساختمان با رأی ساکنین عوض
می‌شود و کاندیداها چنان رفتار می‌کنند که انگار نامزد انتخابات ریاست
جمهوری شده‌اند! ولی به نظر من همه‌شان یک گندند و برای من هیچ‌کدام
تفاوتی نمی‌کنند! برای من، همین که شغلم را از دست ندهم کافی است.
از طبقه آخر؛ یعنی طبقه ۱۰ شروع می‌کنم و برگه‌ها را جلوی در هر واحد
می‌گذارم. به طبقه همکف که می‌رسم، متوجه می‌شوم گالری جدیدی در
سالن راه‌اندازی شده. یک لحظه یادم افتاد که روز قبل در پارتی زیرزمینی
راجع به آن شنیدم. ظاهراً متعلق به همسایه‌های جدید است؛ همان خانم و
آقایی که دو هفته پیش راجع به جلسه ساختمان به آنها اطلاع دادم.