سال بی بهار

مادربزرگم میگفت:
– اگه تو زندگیت چیزی رو دوست داشته باشی و براش نجنگی،
خیلی راحت هم از دستش میدی پس جنگیدن بلد باش تا به دستش
بیاری.
اما من ساده رهایت کردم و کنار کشیدم. برایت نجنگیدم و بیخیالت
شدم. دروغ که نمیشود گفت؛ هنوز هم دوستت دارم و فراموشت
نکردم شاید کم‌رنگ‌تر شده باشی، شاید کمتر فکرم به سمتت کشیده
شود، اما فراموش نه.