سکوت تلخ فاصله

برایت می‌نویسم؛
اکنون‌که قلبم در حصار دلتنگی‌ها جامانده است،
اکنون‌که دستان سردم محتاج گرمای دستان عاشقت بی‌قراری
می‌کنند،
اکنون‌که قلب عاشقم بی‌تابانه در صحرای عشق جست‌وجویت
می‌کند،
اکنون‌که چشمان عاشقم دنبال نشانی از وجود آسمانی توست،
اکنون‌که نگاه عاشقم راز قلب بی‌قرارم را به هر رهگذری
می‌فهماند،
اکنون‌که بیشتر از هرزمانی نیازمند نگاه مهربانت هستم،
اکنون‌که اشک‌هایم بی‌مهابا فرومی‌ریزند و راز قلبم را می‌گشایند
و صورتم را به مثال زمین باران‌خورده‌ای مرطوب می‌کنند،
آری اکنون برایت می‌نویسم…