شعر نور

در سرزمین نور یتیم وضو مهیاست
خاک بر سجده‌ی یار، لحظه‌ی شوق دیدار با خالق یکتاست
عطر ریشه‌ی وجود شهدا بوی عود گل رعناست
در رَهِ نور طریق پرواز تا اوج عرشیاست
سرمه‌ی چشم خاک پاک خون شهداست
درجه‌ی آزادگی در شناسنامه‌ها هویداست
از پاره شدن تسبیح مرواریدها آسمان بیکران دریاست
قطره‌ی اشک خدا نَمی بَر پیکره‌ی صد فوار شهداست
گنج‌ خواهی رُو سوی نور
تا پیدا کنی سیر و سلوک پیر مُرشد کوی طور
در این رَه ستاره‌ها در پروازند تا اوج کعبه
شاهدان در تب و تا باند زِ بهر آزادی مسجدالاقصی