صاعقه‌ی عشق

فاصله از فاصله‌ها در گله و شکایت است
عشق تو در کون و مکان زبانزد و حکایت است
نازتر از فصل بهار آن رخ نیکوی نگار
بر دل تنگ بی‌قرار هر چه رسد عنایت است
عکس تو قاب برکه‌ام، به آب برکه تشنه‌ام
آمده‌ای به کلبه‌ام، در دَلِ من ضیافت است
هر چه ببینم آن تویی، در دَلِ بی‌نشان تویی
آینه‌ی جهان تویی، لطف تو بی‌نهایت است
از همه مَه‌رخان سری، از مه و خور انوری
مهر تو بهر دیگری آتشی از حسادت است