عاشقانه های یک پرستار

ماهِ من امشب در آغوشی به جز من می‌رود
روح شیدایِ من اما از دل و تن می‌رود
وایِ بر من که به چشمان خودم می‌بینمش
خوشه‌های زرد گندم سوی خرمن می‌رود
فرصت دیدار ما دیگر در اینجا آرزوست
بادِ مستان چون بیاید شمعِ روشن می‌رود
وای می‌بینید که سربازِ دلم با اشتیاق
حال ما را دیده اما سوی دشمن می‌رود
گفته بودم شاعران با رفتنش جان می‌دهم
جمع شوید اینجا کنارم امشب آن زن می‌رود
بلبلا دیگر مَزَن چهچه که امشب ‌بی‌خبر
مرغ مینایِ دلت از باغ و گلشن ‌می‌رود