عبدالرضا

در فضایی وهم آلود و در میان آوار خانه، دو مرد مسلح
لباس شخصی را می بینیم که در حال برداشتن وسایل
از میان ویرانه و جنازۀ شخصیت های نمایش اند.
نور می رود.عبدالرضا و دو پسر جوانش عُبید و عَبید مشغول
چسباندن پوستر فیلم بر روی دیوار هستند.
عَبید  بابا؟
عبدالرضا   ها.
عَبید   منو ببین.
عبدالرضا   چیتو ببینم؟
عَبید   ببین تا بگم.
عبدالرضا   خب.
عَبید  خداوکیلی من از ویجِی خوشگل تر نیستم؟
عبدالرضا  آ، قربون پسرم برم. تو از ننه‌ت هم خوشگل تری.
عَبید   بی شوخی گفتم.
عبدالرضا   منم بی شوخی گفتم.
عَبید   اینطور که میگی یعنی داری مسخرم می کنی!
عبدالرضا  نه په! دارم فخرت رو می فروشم.
عَبید  مگه من چمه؟
عبدالرضا   چت نیست؟
عَبید   چم هست؟
عبدالرضا   ببین عبیدو، من خودم صد تا و نصفی تو واحد چمه چته گذروندم…