عشق مقدس

در نوجوانی سخت کار و تلاش میکردم. وقتی وارد دانشگاه شدم انگار
در دنیای تازه و عجیبی پا گذاشته بودم. دانشگاه یک محیط بسیار
فرهنگی و علمی بود. آن زمان من خیلی سخت درس میخواندم و معمولاً
در گذراندن ترم‌ها موفق میشدم.
یک روز داشتم از راهروی دانشگاه به سمت کلاس میرفتم که یک
دفعه به کسی برخورد کردم و تمام برگه‌ها و کتاب‌ها از دستم ریختند؛ به
سرعت نشستم و مشغول جمع‌آوری برگه‌ها شدم. در همین حین صدای
دلنشینی گوشم را نوازش داد که حتی دلنوازتر از لالایی مادر و صدای
ریختن برگهای خزان بود. سرم را بالا آوردم و دیدم خانمی زیبا و خوش
اندام با قدی بلند و ابروانی کمانی و چشم‌های درشت و لب‌هایی به
سرخی انار با صدایی رسا گفت: معذرت میخوام…