عشق و آتش و خون

فصل اول – بوی خیانت
یک باد نه چندان ملایم توده ای از خاک را جابه‌جا کرد. در میان انبوهی
از گرد و خاک و در حالی که همه جمعیت چشمانشان را بسته بودند، من
چشم های خودم را باز کردم و به تک تک افرادی که ممکن بود این کار را
انجام داده باشد نگاه میکردم.
نمیدانستم به چه کسی مظنون شوم. اصلاً چه کسی میتوانست تا این
حد رذل باشد؟!
سرگرد میگفت: «منا طمینان دارم که یکی از افراد نزدیک به خانواده ات
این کار را انجام داده، آنقدر نزدیک که ممکن است خودت باشی » چه
حرف یاوه ای؟ من این کار را انجام داده باشم؟!چگونه ممکن است چنین
فکر احمقانه ای به ذهنش برسد؟
در تمام این چند روز تنها چیزی که برایم اهمیتی نداشت همین اتهام
بی پایه و اساس سرگرد بود. حتی اگر تمام مخلوقات از روز ازل تا روز ابد من
را متهم کنند، همین که خودم اطمینان دارم نقشی در این فاجعه ندارم برایم
کافی است.