قصه هایی از قرون وسطی

هــر چنــد نوشــتن بــرای فــردی کــه از تمامــی تعصب هــا حتــی تعصــب بــه نوشــتن رهــا شــده، کاری مــلال اور بنظــر می رســد امــا اینکــه انســان می توانــد چیــزی را در دســت گرفتــه و روی چیــزی دیگــر مفهومــی را دوبــاره خلــق کنــد؛ خــواه بــا معنــا باشــد یــا بی معنــا، بســیار شــگفت انگیز و زیبــا بنظــر می رســد. بــه امیــد آنکــه تــلاش بنــده تنها قطعــه ای کوچک از پــازل بی نهایت روشــنگری را کامــل کنــد. و بــا آرزوی اینکــه در ایــن روزگار غم انگیــز فراموشــی انســانیت و تنهایــی دلهــره آور هســتی، اتحــادی از جنــس یگانگــی و عشــق بیــن همــه مــا فــارغ از تمــام تفاوت هایمــان پدیــدار گــردد. زیــرا مــا بــاور داریــم کــه هــر کجــا کــه عشــق بــه معنــای حقیقــی خــود حضــور داشــته باشــد، برابــری و آزادی و هــر آنچــه انســان خواهــان آن اســت، متولــد خواهــد شــد