مادر

نیرویش را بکار ببرد تا بتواند صداهایی را که از اتاق مجاور به گوشش م یرسید را بهتر
بشنود. حس عجیبی به او م یگفت موضوع هرچه هست به او مربوط م یشود.
به سمت دار قالیش رفت و مشغول شد تا بلکه دلش در سینه آرام بگیرد؛ اما
نتوانست ادامه دهد، درونش آشوبی بپا بود از جایش برخاست و دور اتاق راه رفت و
کمی بعد دو زانو روی زمین نشست و گوش هی چادر گلدارش را بین دو دندان گرفت و
ب یاراده آن را محکم کشید.
نرگس آخرین فرزند خانواده بود، دو برادر و دو خواهر بزر گتر از خودش داشت
که یکی از خواهرانش در کودکی قبل از به دنیا آمدن او از دنیا رفته بود، تازه چهارده
سالش تمام شده بود و اندامی نسبتاً درشت و موزون داشت و صاحب چشمانی زیبا
و گیرا و صورتی بیضی با پوستی سفید و گون ههایی برجسته بود. او کنار خانواد هاش
احساس خوشبختی م یکرد.
آنان در روستایی از توابع زنجان زندگی م یکردند روستایی سرسبز واقع در در های
خوش آ بوهوا که رودخان های پر آب از کنار آن م یگذشت و زمی نهای اطراف را سیراب
م یکرد. خان ههای روستایی که پشت به پشت به یکدیگر تکیه داده بودند، منظر هی
زیبایی را خلق کرده بودند، نرگس هر روز صبح با صدای خرو سها و امواج رودخانه
از خواب برم یخاست و ش بها با صدای جیرجیرک و نوازش مادر بخواب م یرفت.