مرزبان دل

با حال خرابم نصف خیابونای شهر رو قدم زدم. . . حتی نمی‌دونستم الان
کجام و توی کدوم خیابونم، روی نیمکت فلزی کنار خیابون نشستم. .
خدایا مرامی حساب کن. . . اینم زندگیِ به ما دادی؟ . . . نه خداییش
میگما!. . . دیدی منو؟ به خاطر کدوم گناهم تحقیر شدم؟
گناهم این بود که بدون این که خودم انتخاب کنم از وقتی یاد دارم توی
پروشگاه بودم و همه اسم یتیم روم گذاشتن؟ یا گناهم اینه که سنی‌ام؟
کدومشون گناه غیرقابل بخشش بود؟