نهان و پنهان

پسر دستش را جلو آورد و گفت: «من ادوارد سامسون هستم، از
آشنایی با شما خوشبختم.»
با ادوارد دست دادم و در جواب گفتم: «منم از آشنایی با شما
خوشبختم.»
کنار ادوارد ایستادم، مدام به ساعت مچ یاش نگاه می‌کرد،
انگار منتظر کسی یا چیزی بود. با تعجب پرسیدم: «منتظر کسی
هستید؟»
ادوارد نگاهش را از ساعتش برداشت و با لبخند جواب داد: «زمان.»
با تعجب پرسیدم: «زمان؟»