هزار تکه بازتاب

ارنی گوی وادی عشق
رقیبم در کنارت می‌برد حظّ جوانی را
دو چشمم می‌کند تفسیر اوج ناتوانی را
خدایم نیست، من هم نیستم موسای او؛ اما
لبانش تلخ می‌گوید جواب «لن ترانی » را
لبانش با دو چشمش دست بر دست‌اند بر قتلم
چه زیبا می‌کند معلوم مفهوم تبانی را
زِ پشت پنجره رد می‌شود با عطر موهایش
شکفته می‌کند گل‌های سرخ شمعدانی را
اگر میلی نداری سمت مجنون، لیلی مجنون!
بیا توجیه کن بر چشم ما چشمک‌پرانی را