و چشمانت

اگر جای تو بودم پیش این دیوانه می‌ماندم
اگر بودی کنار من برایت شعر می‌خواندم
مثال ارگ بم بودم وسیع و باشکوه اما
تو رفتی و به دست خود بنایم را بلرزاندم
پس از تو گریه‌ها کردم شبیه بچه‌ای بی‌خواب
کجا برگشته‌ای برگرد که تازه بچه خواباندم
نشسته گوشه‌ی سینه پس از سرکوب چشمانت
که دل را من علیه تو بسی بیهوده شوراندم
برایت داشتم یک دل که آن هم کل دنیا داشت
ببین من هم به جای تو اگر بودم نمی‌ماندم