پیله

اوضاع جهان خوب نیست. این روزها آدم‌های زیادی، در سراسر دنیا،
در پیله‌ی تنهایی خود کز کرده‌اند، به امید روزی که، از قرنطینه نجات
پیدا کنند و به سمت سرزمین آرزوهایشان بروند. بحران پشت بحران! ضرر
پشت ضرر! و مردمی که شاهد کم‌سابقه‌ترین اتفاقات ممکنند. جامعه‌ی
پزشکی، با تلاشی بی‌نظیر، مشغول فعالیتند و جهان، دست‌بوسِ از
خودگذشتگیشان شده. مذهبیون، از معلق ماندن فعالیت‌های مذهبی، به
جوش و خروش افتاده‌اند. اقتصاد جهان، شرایط مطلوبی ندارد و اخبار،
هر روز آمار رسمی این بیماری را گزارش می‌کند. خیابان‌ها، خلوت‌تر از
هر زمان دیگریست. امسال نوروزی نیامد، بلکه روزهای کهنه‌ی قرنطینه،
امتداد پیدا کرد و به سال جدید کشیده شد. در خانه ماندیم. نه طبیعت
بکری دیدیم و نه سفر رفتیم، و نه سبزه‌ای گره زدیم. به تلویزیون خیره
ماندیم، و گل و غنچه و باران بهاری را، از جعبه‌ی جادویی تماشا کردیم،
و لابه‌لای آنها هم، شنیدیم: « امروز سیصد نفر دیگر مبتلا شدند…