پیچ و خم عشق

تأثیر عشق در جامعۀ انسانی
عشق ثمرۀ وجود آدمی را گوهربار می‌کند و به انسان زندگی
می‌بخشد. عشق که نباشد هیچ چیز نیست، نه دوستی، نه شادابی
و نه سرزندگی.
بی عشق، خستگی تمام آدم را فرا می‌گیرد؛ خستگی از همه چیز
و همه کس و آنجاست که بشر به انتها و نقطۀ صفر مرزی وجود خود
می‌رسد. جایی که هیچ چیزی جز سیاهی دیده نمی‌شود.
آینده‌ای اگر برای انسان بی‌عشق در تقدیر وجود داشته باشد،
آینده‌ای تهی از نشاط و سرشار از رنج و ناامیدی و فلاکت است.
و آن لحظه، روح که بنای اصلی زنده بودن است؛ نبود را بر بود و
عدم حضور را بر حضور ترجیح می‌دهد و از زندانِِن تن و رفیق شفیقی؛
چون قلب، دل می‌کند و به سماء کوچ می‌کند و تنِ بی‌ روح و تهی از
عشق را، گوری سرد و نمور به آغوش می‌کشد و در روز موعود سرزنش
خواهد شد که چرا تا فرصت بوده‌است عشق نورزید و عاشق نشد!