چارتان پارتان (تجربیات جبارسینگ و چهار داستان کوتاه)

چرا جبارسینگ؟! و اصلاً چارتان پارتان یعنی چی؟!
چارتان پارتان اصطلاحی بود که خدابیامرز پدرم وقتی کسی حرفی میزد
که از نظرش ارزش شنیدن نداشت و یا دیگه بیش از اندازه بود می‌گفت:
“چارتان پارتان دانیشیر!”. به فارسی میشه: “چرت و پرت میگه.”. خودمونیم
زبان شیرین آذری هم اصطلاحات و معانی خاصی داره که گاهی نمیشه به
فارسی برگردوند، اما خداروشکر این جزئی از مواردی بود که میشه برگردوند.
جبارسینگ هم که فکر کنم معرف حضور هم‌سن و سال‌های من (دهه‌ی
50) و علاقمندان فیلم‌های هندی باشه. نقش منفی در فیلم باحال “شعله”
هستش. بله! صحنه‌ی باحال زیاد داره از جمله رقص و آواز، خصوصاً اون
آهنگ تعقیب و گریز قطار که عجیب منو به وجد میاره. اما بازی و شخصیت
مرحوم امجدخان، بازیگر نقش جبارسینگ و خصوصاً دوبلور متبحر این نقش
(جناب آقای اکبر زنجانپور) به نظر خودم یک چیز خاصیه.
همین جمله‌اش توی اواخر فیلم دنیاییه که به «بسنتی » میگه: “عاشق
دلباختته نه؟ هاییی”. جمله و حسی که باید در مورد اون تحقیق روانشناسانه
انجام داد.