گفت دیوانه تو را با من چه‌کار؟

من عزیز کرده‌ی غزل‌هایم را
نه در کویِ بی‌مهری آدم‌ها
او را در صدای بارش باران‌های ریز
در آوای همایون
در شعر سعدی می‌جویم
او را در کتابی تازه
در شیشه‌ی عطری تلخ
و در عمق تنهاییم می‌جویم
و چه زیبا گفت عباس کیارستمی که :
احساس تنهایی خیلی باشکوه است.
تنهایی به تو امکان حضور در هر جایی را که می‌خواهی می‌دهد ؛ با تخیل…
در تنهایی با هر آدمی می‌توانی گفتوگو کنی، هر وقت دلت بخواهد.
هر جوابی از جانب او می‌توانی به خودت بدهی.
من در تنهایی آدم بهتری هستم.
همان‌طور که درخت در تنهایی درخت‌تر است ، به نظرم آدم در تنهایی آدم‌تر است.
می‌دانم که من در تنهایی دلیلی برای دروغ گفتن ندارم.