برنو

خدای من همه جا برایم نشانه گذاشته است. همه طرف او را می‌بینم.
می‌دانی خوبی‌اش به همین است. اگر خودش را نشان می‌داد همه او را از من
می‌دزدیدند. من تنها همین یک چیز باارزش را دارم. او هم این را می‌داند. یک
روز گریه می‌کردم و آدرسش را می‌خواستم. به او گفتم تو مرا اینجا تنها رها کرده‌ای.
می‌خواهم دو کلمه حرف بزنم. دردودل کنم. خیلی بی‌انصافی! گریه کردم و
خوابیدم. به کسی نگویی گریه کرده‌ام ها! این را فقط به تو می‌گویم. بعد فردا
صبحش رفتم سرکار. سردم بود و به خودم می‌لرزیدم. نمی‌توانستم نی هم بزنم.