ملاقات در آخرین روز کاری

و این است روزگار انسان‌هایی سرشار از نا گفته‌ها و کج‌فهمی‌ها؛ نا گفته‌هایی که در قالب داستان و شعر به مخاطبی ناشناخته از این سرزمین عرضه می‌شود، به نیابت از صاحبان اصلی کلام و کج‌فهمی‌هایی که بیشتر از سر توهم دانستن است تا ناآ گاهی.
اینک بر آنم تا با روایت داستانی نا گفته‌های خویش برون ریزم تا شاید با نوشته‌هایم انسان همدردی را همدلی کرده و باهم کمی همفکری کنیم که چگونه می‌شد این‌گونه نباشد و نشود.