من قدیم من جدید

به نام خدای کشاورزها
خداوند روینده‌ی بذرها
خداوند دستان پینه‌زده
که به امر او برف و باران زده
توانی بده تا که یاری کنم
ز غمخوارگان، غمگساری کنم
خدایا به خورشید و ماهت قسم
به آن بندهی بیگناهت قسم
زمین
به دلتنگی عاشقان ِ
به غم‌ها که استاده‌اند در کمین
به سوز دل مادر آن شهید
که سی سال فرزند خود را ندید
و زان پس که آمد پسر در برش
خرابه شده خانه‌اش بر سرش
از آن صورت ماه چیزی نبود
وز آن چشم شهال چیزی نبود
به جز استخوان و به جز یک پالک
به جز چند خط نامه‌ی پر ز خاک