نقش فرقه های صوفیه در روی کارآمدن دولت شیعه مذهب صفویه

تصوف طریقه ای است در معرفت، که در قرن دوم هجری در جهان اسلام ظهور
کرد. هرچند پیش ازاین نیز تصوف به معنای کناره گیری از دنیا در میان تعدادی
از یاران پیامبر وجود داشت. این جریان فکری در قرن پنجم و ششم به صورت
یک رویکرد عرفانی عجین با فلسفه و کلام درآمد. همچنین قدرت صوفیان از
دورۀ ساجقه با حمایت خلافت عباسی و ساجقه افزایش یافت. در این دوره
در خلافت عباسی مقام «شیخ الشیوخ » تشکیل شد. بدین ترتیب نخستین
نشانه های ورود صوفیان به عرصه سیاسی آغاز شد. از سوی دیگر نیز با حمله
مغول، سقوط خلافت عباسی و ازبین رفتن مرکز خلافت حامی تسنن، تفکرات
شیعی به صوفیه راه پیدا کرد. با عنایت به اهمیت دورۀ صفوی به عنوان اولین
حکومت که پس از اسلام دولت مقتدر و متمرکزی در سرتاسر ایران در آغاز قرن
10 ایجاد کرد؛ بررسی تمام جوانب و همچنین زمینه های سیاسی، اقتصادی و
فرهنگی که موجب شکل گیری این حکومت شد؛ از اهمیت برخوردار است.
یکی از عوامل تأثیرگذار در ایجاد این خاندان، صوفیه می باشد؛ ازآنجاکه…