پلک

پاییز من! ابرهای خاکستری‌ات را دوست دارم.
بادهای دم غروبت غوغا می‌کند‌.
آواز دسته‌جمعی پرندگانت چه گو‌ش‌نواز است.
پاییز من! وقتی با تو هم‌قدم می‌شوم، دانه‌های بارانت روی شانه‌هایم
جا خوش می‌کند و بوی دیوار گلی کوچه‌باغ‌هایت مرا با خود به
سرزمین عشق، طراوت و رؤیا می‌برد.
پاییز من، پاییز من!
بوییدن بِه روی بر‌گ‌های رنگی‌ات دیوانه می‌کند مرا!
پاییز من، پاییز من!
منم دختر پاییز و تو شاهانه فصلی!