آسمان عاشقان

نرمک نرمک، آرام آرام
این دل شد رامِ رام
افتادش این دل آرام به دام
عشق دامی پهنش کرد بی نام
فریبش دهد این دل گمنام
که ای دوست! این باشد نیکو نام
زخم خوردۀ بازی عشق، خامِ خام
درگیر بازی مشو که فرجامش باشد غم!
سردم شد با سردی تو
دردم گرفت با درد تو
میمیرم با مردن تو
میسوزم با سوختن تو
ماندم با ماندن تو
تمام وجودم خلاصه در تو
فرجام کلامم فقط تو!