بختک

سیگارش را در زیر سیگاری مقابلش خاموش کرد. دوباره نگاهش کرد، نه!
این دختر با تمام زیبایی و معصومیت و جذابیتش، حسی را که او گم کرده بود،
برنمی‌انگیخت…
سال‌های زیادی از حس قشنگ و پر از امید او می‌گذشت. وقتی دست در
دست مادر وارد خانۀ آن‌ها شده بود، پراز ترس و اضطراب و بی‌پناهی بود،
انگار همین دیروز بود، به محض اینکه وارد حیاط شد، با هراس برگشت و
دست خواهر کوچک‌ترش را که پدر در آستانۀ درب حیاط از آغوشش بر زمین
گذاشته بود، گرفت.