بررسی نقش و کارکرد قلاع اسماعیلیه خراسان در حفظ و تداوم این نهضت در قرن پنجم تا هفتم هجری قمری

فرقۀ اسماعیلیه شاخه‌ای از فرقۀ شیعه می باشد؛ و در کتاب ملل و نحل و سیر
و تواریخ به نام های سباعی، اسماعیلی، باطنی، اصحاب تعلیم، اصحاب
دعوه‌الهادیه ملاحده حشیشه و غیره خوانده شده‌اند. اسماعیلیان یکی از
شاخه‌های بزرگ مذهب شیعه بودند که در اواسط قرن دوم هجری قمری پدیدار
گشتند. بر طبق منابع تاریخی، اسماعیلیان از زمان امام ششم شیعیان، امام
جعفر صادق علیه السلام از دیگر فرقه شیعه جدا شدند. نام این فرقه از نام
اسماعیل، فرزند امام جعفرصادق علیه السلام گرفته شده است. قلاع اسماعیلی
بیشتر قلعه هایی است که قبل از تسلط آن ها وجود داشته؛ و یا توسط آن ها
یا تصرف شده، و یا خریداری شده اند. این قلعه ها به لحاظ موقعیت مکانی
بر فراز کوه هایی قرار دارند که از نظر دفاعی، از شرایط مناسبی برخوردارند. در
نزدیکی آنان منابع آب، مانند چشمه یا رودخانه وجود دارد.هر قلعه با یک یا چند
قطعۀ دیگر امکان برقراری ارتباط وجود داشته است. باتوجه به اهمیت خراسان…