سکوتی مصوت با گشتاوری 7/8 ریشتر

تو خط خطی های شبونه‌م
پی یه پسربچه میگردم
همش یه دور باطله، میدونم
میچرخم و میچرخم و میچرخم
دو سه کفگیر عقده، روی سفره
قد کف دست، لقمه‌ی نون و غم
سهم ما از عمر، بغض مجانی
یه تناقض خدادادی، شبیه زخم بر مرهم
مهر بچه‌ی‌ شهرستان همقواره یپیشونیم
لولوخورخوره عروسک دمِ دستی من بود
پشت لبم سبز شد ولی به لطف پدر
گودی زیر چشم، همرنگ هستی من بود
توی هر لحظه که سر کردم
تنها حالتم،حالت دفاعی بود
بچه بودم ولی بچگی نمیکردم
جای مدرسه، عاقبتم غیرانتفاعی بود
مُزدِ روزمو، شب میذاشتن کف دستم