طاقت بیار

دخترِ پاییزم و زاده‌ی مهر… فصل زیبای من رویایی ترین، رنگارنگ ترین و دل انگیزترین
فصلیست که ایزد منان آفریده. پنجره را می‌گشایم و روی یک صندلی دربرابر آن جا خوش
می‌کنم. هوای پاییزی را که با نم باران و خاک باران خورده عجین شده، به مشام می‌کشم و
سرمست میشوم از عطر نابی که در تک تک یاخته‌های وجودم رخنه میکند.
منظره‌ی درختان رنگارنگ حیاط و هوای دلنشین به من انگیزه‌ی نوشتن میدهد؛ داستانی
در ژرفای ذهنم در حال متولد شدن است. داستانی متفاوت تر از عاشقانه‌های که تا کنون
خوانده‌ام… پس قلم برمیدارم و کلمات به اشاره‌ی انگشتانم روی صفحه‌های سپید به رقص
در می‌آیند و حس زیبای خلق کردن انگیزه‌ام را دوچندان میکند.