وحشی

سروصدای سگش به او اجازه‌ی استراحت یا اندکی آرامش نمی‌داد. با
خاطری آشفته از کلبه بیرون رفت. سگ، در آستانه‌ی در ایستاده بود و مدام
پارس می‌کرد. کم مانده بود حیوان بیچاره را با چیزی بزند. سر سگ فریاد کشید
که: «چته؟ چی می‌خوای؟! »
اما سگ ول‌کن نبود. ناگهان به راه افتاد. از اینکه صاحبش به دنبالش می‌رود،
مطمئن بود. سگِ شکاریِ تربیت شده‌ی بزرگِ پشمالو با گوش‌های تیز، شروع
به دویدن کرد. زن اسلحه‌ی شکاری را برداشت و به دنبالِ او رفت. سگ بو
‌می‌کشید و می‌رفت. می‌خواست مطمئن شود رد بو را درست می‌رود. زن کمی
مضطرب بود. مسیری که سگ در این جنگل می‌پیمود، برای او آشنا بود.
مسیری دقیق. در این جنگلِ پر از درخت و نسبتاً ساکت، کسی نبود. پس این
سگ به دنبال چه بود؟ زن ‌می‌توانست حدس بزند. به کنارِ رودخانه رسیدند.
رودخانه‌ای که برای زن به طرز فجیعی زجرآور می‌نمود. سگ به کنار چاله‌ای
بزرگ رسید که کنار رودخانه کنده شده بود. چاله‌ای به اندازه‌ی یک قبر ، که رد
اندکی از خون در آن بود و البته خالی. زن از دیدنِ این منظره به لرزه افتاد. آن
چاله را خودِ او کنده بود…